|
Laffe moord op Theys Hilo Eluay
Papua-demonstratie 14 november 2001 Den Haag
Het Papua volk is in diepe rouw. De ondoafolo Theys Hilo Eluay is in de
nacht van 10 op 11 november in Jayapura door onbekende mannen ontvoerd,
verminkt en vermoord. Alles wijst erop dat de Indonesische elite-eenheid,
KOPASSUS, verantwoordelijk is voor deze brute aanslag.
Theys Hilo Eluay was de voorzitter van de Papua Presidium Raad (PDP).
Het PDP streeft naar onafhankelijkheid en wil dit bereiken met vreedzame
middelen, dialoog, met name omdat er een einde moet komen aan de vreselijke
terreurdaden en mensenrechtenschendingen tegen de Papua's.
Met de moord op Theys is zijn opstelling (en die van het Presidium)
"verwerping van de Speciale Autonomie en voortzetting van een Vreedzame
Politieke Dialoog" MONDDOOD gemaakt. Het recht op zelfbeschikking,
soevereiniteit en de gepleegde mensenrechten schendingen kunnen niet worden
afgekocht met alleen maar OTSUS, oftewel Speciale Autonomie. (zie onderaan
de tekst van de PDP-verklaring inzake autonomie).
Demonstratie bij de Indonesische ambassade in Den Haag om te protesteren
tegen de laffe moord op Theys Hilo Eluay, de voorzitter van de Papua
Presidium Raad (PDP).
Landgenoten en vrienden van Papua: Kom allen naar Den Haag en laat uw stem
horen. In een democratisch, open Indonesië is geen ruimte voor
ONSCHENDBAARHEID. Wij demonstreren om onze solidariteit met ons Land en
Volk, en Ons Leiderschap te tonen. Wij eisen dat de schuldigen worden
gezocht en berecht. Wij roepen U op - namens het ganse Papua volk - om
onze STEM te laten horen.
Woensdag 14 november van 1 uur tot 2 uur: bij de Indonesische ambassade
op de Tobias Asserlaan in Den Haag.
Geef het door aan je contacten en netwerk
Viktor Kaisiëpo
Presidium Dewan Papua
Lid en Vertegenwoordiger Europa
Overzicht van voorlopige informatie uit diverse betrouwbare bronnen:
Theys Hilo Eluay was samen met de andere Presidium-leden die terecht
staan wegens subversie (Herman Awom, Don Flassy, Thaha Al Hamid en
Mambor) door de Indonesische elite-eenheid KOPASSUS uitgenodigd voor een
diner op 10 november ter gelegenheid van de Nationale Heldendag. Het
diner vond plaats op het hoofdkwartier van Pangdam VII Trikora Hamadi,
Jayapura. De recent aangekomen speciale militaire eenheid Satgas
Tribuana was ook uitgenodigd.
Alleen Theys was in de gelegenheid om te
gaan, de anderen waren verhinderd. Een reden dat Theys is ingegaan op de
uitnodiging zou kunnen zijn dat Theys verder wilde praten over een
vergunning om op 1 december aanstaande te herdenken dat 40 jaar geleden
de nationale symbolen van West Papua werden geïnaugureerd:
op 1 december
1961 werden de Sampari-vlag, het volkslied Hai Tanahku Papua, en de naam
West Papua op officiële wijze in het bijzijn van diverse internationalevertegenwoordigers in toenmalig Hollandia
geïnstalleerd.
Het hoofd van de Papua Politie heeft Theys op 5 november gewaarschuwd omniets te ondernemen op 1 december.
- Theys heeft zijn huis in Sentani op zaterdag 10 november om 11u30
verlaten om naar Jayapura te gaan.
- Om 18u30 (lokale tijd, -8 uur Nederlandse tijd) heeft hij naar huis
gebeld met de mededeling dat hij zich naar het diner zou begeven.
- Na afloop van het diner (21u55) belde hij naar huis om te vertellen dat
hij weer huiswaarts keerde.
- Om 22u15 belde zijn chauffeur, Ari Masoka, ter hoogte van Entrop
richting Skyline vanuit de auto dat ze overvallen, geslagen en ontvoerd
werden door een groep Indonesiërs, niet-Papua's. Dit telefoongesprek
werd afgebroken.
- Theys' familie heeft toen geprobeerd om Theys op zijn
mobiel te bellen maar die was uitgezet.
- Vanaf dat moment zijn mensen op
zoek gegaan naar Theys en zijn chauffeur en zijn de media geïnformeerd
over de ontvoering van de voorzitter van het PDP.
- Om 1u45 in de nacht van zaterdag op zondag was er nog geen teken van
leven van beide mannen.
- In de ochtend van zondag 11 november werd de
auto met het lichaam van Theys Eluay erin door een dorpeling
aangetroffen in het gebied ter hoogte van Skouw, Holtekamp.
- Om 8u00 hebben Thaha Al Hamid en anderen zijn lichaam opgehaald en naar
het Algemene Ziekenhuis in Jayapura gebracht.
- Uit de voorlopige autoptie
blijkt dat hij door wurging (verstikking) is omgebracht.
- Als reactie op deze laffe moord heeft de bevolking in Sentani haar woede
en verslagenheid geuit door enkele gebouwen in brand te steken.
Achtergrond
Op 22 oktober heeft het Indonesische parlement de wet inzake Speciale
Autonomie voor Papua aangenomen. Naast de nieuwe verdeling tussen West
Papua en Jakarta van de inkomsten uit de grondstoffenwinning, betekent
de nieuwe wet dat Papua heeft recht op eigen "culturele symbolen". De
naam van de provincie wordt officieel Papua en de Sampari-vlag en het
volkslied Hai Tanahku Papua mogen gebruikt worden om uitdrukking te
geven aan de culturele identiteit en het gevoel van eigenwaarde van de
Papua's.
Voor de Indonesische veiligheidstroepen (het Indonesische Leger " TNI" -en de Politie van de Republiek Indonesië
" Polri") kan deze officiële
toestemming gezien worden als een vernedering. Veertig jaar lang hebben
ze zich ingezet om vlaggenceremonies uit elkaar te slaan, om vlaghijsers
dood te schieten en om de vlag en het volkslied dood te maken. Nu moeten
ze ineens toezien dat Papua's met officiële toestemming van de centrale
regering en het parlement, inclusief de TNI/Polri-fractie, hun symbolen
openlijk kunnen gebruiken. Hoewel de invloed van het leger groot is in
de centrale overheid, heeft het leger met de aanname van de autonomiewet
een nederlaag geleden. Een reactie was te verwachten om de Papua's maar
ook de civiele regering te laten zien wie het land verdedigt tegen het
spook van het uiteenvallen van de Republiek Indonesië.
Maar waarom is er gekozen om PDP tot doelwit te maken? In haar strategie
heeft het PDP de vlag als een belangrijk instrument gebruikt. De vlag is
sinds haar inauguratie voor alle Papua's het belangrijkste symbool dat
staat voor de aspiraties. De vlag staat symbool voor de verraden
aspiraties in de geschiedenis (New York Agreement 1962, Daad van "Vrije Keuze"
1969) en voor de aspiraties van vrijheid en ontwikkeling
nu en in de toekomst. De vlag is aldus ook een punt voor twee commissies
(van de vier) die door het Tweede Papua Volkscongres (juni 2000) zijn
opgezet: Commissie 1 - de rechtzetting van de geschiedenis, Commissie 2
- de politieke agenda.
Op 20 oktober heeft het PDP na een tweedaagse vergadering met leden van
het Papua-panel uit alle 14 districten een verklaring van 7 punten
uitgegeven. Over autonomie zegt de verklaring het volgende:
Nadat de Papua's hadden geëist dat haar politieke rechten en
soevereiniteit worden gerehabiliteerd, heeft de Centrale Regering thans
haar volledige steun gegeven voor Speciale Autonomie. Maar dit zal niet
bijdragen aan een allesomvattende, vreedzame oplossing van het Papua
politieke conflict. De Indonesische regering probeert dit sociale
contract op te leggen. Zij heeft niet alleen de aspiraties van de
Papua's genegeerd maar, met de arrogantie van degenen die aan de macht
zijn, heeft zij getoond dat ze geen begrip heeft voor de daadwerkelijke
inhoud van de Papua-kwestie en heeft ze de wensen van degenen die aan de
macht zijn er doorgedrukt. De bekrachtiging van de wet inzake Speciale
Autonomie is wederom een voorbeeld van de manier waarop het lot van de
Papua's wordt bepaald door anderen, net als dat het geval was met de New
York Agreement van 1962 en de Volksraadpleging in 1969. Met de
herinnering aan deze politieke tragedie, doet de Papua-bevolking een
dringend beroep op de Centrale Regering, het Parlement (DPR), de
Regionale Regering en de Regionale Assemblee (DPRD) om te garanderen dat
alle politieke besluiten die betrekking hebben op het lot van de
Papua's, gebaseerd zijn op de wenzen en soevereiniteit van de Papua's.
De Papua Raad verklaart hierbij dat ze de Speciale Autonomie voor Papua
verwerpt en een vreedzame en democratische strijd zal voeren voor de
rehabilitatie van de politieke rechten en de soevereiniteit van het
Papua-volk. Ontwikkeling is het recht van de mensen en de
verantwoordelijkheid van de overheid en dient uitgevoerd te worden in
volledige overeenstemming met de politieke aspiraties van de mensen.
Nergens in hun strijd hebben de Papua's gevraagd om Speciale Autonomie.
Wat ze eisen is een Dialoog over de Rechtzetting van de Geschiedenis, en
erkenning van de legale en politieke rechten voor het land en het volk
van Papua.
Hoewel PDP de autonomiewet heeft verworpen, heeft PDP wel een
overwinning behaald in het gelegaliseerd krijgen van de vlag. Daarnaast
is de oproep tot dialoog en voortzetting van de strijd voor
onafhankelijkheid met vreedzame middelen en een dialoog, natuurlijk
bedreigend voor het leger dat zijn machtspositie in Indonesië probeert
te behouden en geen andere traditie heeft dan bruut geweld.
Het is de vraag hoe de civiele regering in Jakarta nu gaat reageren op
deze laffe en brute daad van het leger. De regering is uiteindelijk ook
verantwoordelijk voor het optreden van het militaire apparaat, maar het
is afwachten of het de moed heeft om het leger in deze ter
verantwoording te roepen en te veroordelen.
|
