Morning Star - officële vlag van West Papua

Welkom
Verantwoording
Fotogalerij
Handige Links
Reageer
Gastenboek
De Judas-kus
NieuwGuinea in media
Prikbord
Bezoekersbijdragen





‘Stem van de Papoea’s niet langer gesmoord’

naar vorige pagina

 

Nederlands Dagblad

Geplaatst: 21 oktober 2008 11:58, laatste wijziging: 21 oktober 2008 14:52 door Aad Kamsteeg

 

Papoeaanse activisten met beschilderde gezichten demonstreren in Jakarta op 17 oktober 2008. Duizenden Papoea's vroegen om een referendum over onafhankelijkheid van Indonesië.



LONDEN - Benny Wenda heeft nieuwe moed gevat. In West-Papua, het voormalige Nieuw-Guinea, was hij hoofdman van de Koteka-stam, nu politiek banneling in Londen. Vanuit Oxford is Wenda nu fulltime actief voor de zaak van de Papoea's.

LONDEN - In het Britse Lagerhuis werd afgelopen week de Groep Internationale Parlementariërs voor West-Papua opgericht die de zaak van het volk van de West-Papoea’s wereldwijd opnieuw aan de orde wil stellen. Een interview met politiek banneling Benny Wenda.

Mr. Wenda, hoe bent u hier in Engeland gekomen?

,,Nadat ik in juni 2002 een vreedzame demonstratie met het hijsen van de Morgenster (de vlag van West-Papua) had geleid, werd ik door Indonesische militairen gearresteerd, naar de gevangenis gebracht, waar ik werd gemarteld en met de dood bedreigd. Men beschuldigde mij er onder andere van een gewelddadige aanval op de politiepost in Abepura te hebben geleid. Ten onrechte. Ik slaagde erin uit mijn cel te ontsnappen, over de gevangenismuur te klimmen en over de grens naar Papua Nieuw-Guinea te vluchten. Ik diende bij Engeland een aanvraag om politiek asiel in en kreeg die al na bijna anderhalf jaar. Normaal kan het wel vijf jaar duren voordat iemand definitief bericht krijgt.’'

Was u met uw vrouw en kinderen niet liever naar Nederland gegaan waar méér bannelingen uit West-Papua wonen? ,,

Nee, ik denk dat ik in Engeland en vooral in Londen – ik woon in het nabijgelegen Oxford - voor mijn volk van groter betekenis kan zijn. Sympathisanten stellen mij financieel in staat mij volledig in te zetten ten behoeve van onze zaak. De oprichting van de groep Internationale Parlementariërs voor West-Papuua vorige week in het Britse Lagerhuis onderstreept dat.’’

Wat is volgens u de betekenis van die groep?

,,Het gaat om een voor de Papoea’s historische gebeurtenis. De Indonesiërs doen hun best de stem van ons volk te smoren, niet zelden zelfs in bloed. Maar nu hebben internationaal vertrouwde parlementsleden zich openlijk achter het initiatief geplaatst de onrechtmatigheid van de ‘daad van vrije keuze’ uit 1969 aan de kaak te stellen, in parlementen, in de pers, in de Verenigde Naties. De leugens vanuit Jakarta zullen met de door onafhankelijke waarnemers bevestigde waarheid worden bestreden.’’

 Paradijsvogel

,,Zelfs in bloed...’’ Kunt u bij benadering zeggen hoeveel Papoea’s sinds 1962 als gevolg van het conflict met de Indonesische optreden om het leven zijn gekomen?

,,Amnesty International komt met een schatting van honderdduizend. Tegelijk geeft deze organisatie toe dat lang niet alle wandaden zijn onderzocht. Mijn eigen dorp – ik kom uit de Hooglanden – werd al in 1976 gebombardeerd. Een deel van mijn familie kwam erbij om. Maar er heeft nooit onderzoek naar die gebeurtenis plaatsgevonden. Ik ben er dan ook van overtuigd dat het aantal slachtoffers hoger dan die honderdduizend ligt.’’

Wat kunt u na de oprichting van de Internationale Groep van Parlementariërs zelf concreet doen?

,,Gesteund door de nu aangesloten parlementsleden uit Engeland, Ierland, Amerika, Vanuatu en andere landen zullen wij elders volksvertegenwoordigers gaan benaderen. We zullen met medewerking van volkenrechtdeskundigen het verraad van 1969 jegens mijn volk aantonen en de zaak internationaal ter sprake brengen. We zullen wijzen op de grove schending van fundamentele mensenrechten in West-Papua.’’

Wat heeft de komst van de Indonesiërs betekent voor de cultuur van de Papoea’s?

,,Niets minder dan dat wij gemarginaliseerd zijn, naar de rand van de samenleving gedrongen. Laat me een voorbeeld geven. Vroeger namen Papoea’s alleen van het bos wat wij voor ons onderhoud nodig hadden. Als we bijvoorbeeld wat veren nodig hadden om ons feestelijk te tooien, zochten wij naar een zieke of oude paradijsvogel die we dan met een pijl neerschoten. Wij hadden bewondering voor de paradijsvogel. Maar met de komst van de indringers leerde iedereen dat je grof geld kunt verdienen met de veren van de paradijsvogel. De Indonesiërs hebben geweren en nu zijn deze vogels zelfs in de top van bomen niet meer veilig.’’

Nederland en de kerken

Nederland was bij de oprichting van de Internationale Groep in Londen de grote afwezige...

,,Ja. Uiteraard ben ik teleurgesteld over de houding van achtereenvolgende Nederlandse regeringen, ook al besef ik dat grote mogendheden als Amerika en Australië indertijd zware druk op Nederland hebben uitgeoefend om Nieuw-Guinea aan Indonesië over te dragen. Maar ik heb hoop. Wij Papoea’s hebben goede herinneringen aan uw volk. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer de jonge generatie Nederlanders op de hoogte komt van wat er in 1969 echt is gebeurd en hoe zwaar wij momenteel lijden, zij voor onze rechten zal opkomen.’’

Er zijn nog steeds Nederlandse missionarissen, zendelingen hulpverleners in West-Papoea. Wat zou hun taak kunnen zijn?

,,Bidden en tevens mogelijkheden zoeken om onze stem naar buiten te brengen.’’

Maar men is vanzelfsprekend bang het land te worden uitgewezen...

,,Weet u, ik ben zelf christen, baptist. Ik ben oprecht dankbaar dat Nederland ons het evangelie, het Goede Nieuws, heeft gebracht. Maar het Goede Nieuws vertelt mij ook dat slecht nieuws niet verzwegen mag worden. God heeft gerechtigheid lief. Ik heb hier in Londen wat dat betreft goede gesprekken gehad met Anglicaanse, methodistische, rooms-katholieke functionarissen. Hogerhuislid Lord Harries, een van de initiatiefnemers van de Internationale Groep, is oud-bisschop van de Anglicaanse Kerk in Oxford. Ik begrijp best dat kerkelijke leiders in West-Papua wijs moeten zijn. Maar zwijgen mag niet. Heus, er zijn veel manieren om onrecht bekend te maken. Al hielp men ons, Papoea’s, maar dat zelf te doen.’’

naar vorige pagina