Morning Star - officële vlag van West Papua

Welkom
Verantwoording
Fotogalerij
Handige Links
Reageer
Gastenboek
De Judas-kus
NieuwGuinea in media
Prikbord
Bezoekersbijdragen





Jakarta´s strategie inzake Papua-nationalisme.

naar vorige pagina

 

 

Door: Richard Chauvel, Victoria Universiteit, Melbourne, Australië

Op 8 juni 2000 heeft de Directeur Generaal van de Nationale Eenheid in het departement van Interne Zaken, Ermaya Suradinata, een vergadering gehouden met vertegenwoordigers van het leger en de veiligheidsdienst in Jakarta. (...) Uit deze meeting kwam een raamwerk voor Jakarta´s antwoord op de bedreiging die gevormd word door Papua-nationalisme. Midden november 2000 circuleerde het rapport volop in Jayapura en werd de inhoud samengevat in het wekelijkse Tifa Papua. De context voor de vergadering was het Papua-congres dat enkele dagen eerder was gehouden. (...)

Het document, ondertekend door Ermaya, onthult veel over hoe Jakarta de ontwikkelingen in Papua beoordeeld. Het beschrijft dat de sfeer tot op dorpsniveau na het congres euforisch was over het onafhankelijkheidsidee. De "samenzwerende groepen" die de roep om onafhankelijkheid (Merdeka!) steunen werden steeds hechter en trachtten de resultaten van het congres te "socialiseren" in geheel Irian Jaya en daarbuiten. Ondanks de erkenning van het Papua enthousiasme voor onafhankelijkheid schat het document de steun op maar 10 tot 20 procent.
Met name onthullend is de analyse van deze "samenzwerende groepen". Een diagram toegevoegd aan het rapport, getiteld "Papua´s politieke samenzwering", beschrijft de achtergrond van de pro-onafhankelijkheid Papua-leiders. Naast bekende publieke figuren zoals Theys Eluay en Tom Beanal omvat het diagram twee oud-gouverneurs, een ambassadeur en enkele leden van het nationale parlement. Een van de laatsten is de nieuwe gouverneur, Jaap Solossa. De mensen in het diagram vertegenwoordigen een breed spectrum van visies binnen de politieke elite van Papua. Het illustreert een van Jakarta´s moeilijkste problemen. De "samenzwering" omvat veel van de Papua´s die het meest hebben bereikt binnen het Indonesische systeem. Op een onbedoelde manier steunt het document de algemene bewering dat alle Papua´s, zelfs degenen die de Indonesische staat dienen, in hun hart pro-M (Merdeka, pro-onafhankelijkheid) zijn. Het document onderkent dat zelfs sommige provinciale bestuurders zijn "besmet" met het merdeka-ideaal en raad "strenge maatregelen" aan tegen hen die openlijk onafhankelijkheid steunen. In september 2000 nam de minister van Binnenlandse Zaken de aanbevelingen ter harte d.m.v. een instructie aan de gouverneur om niet-gespecificeerde actie te ondernemen tegen bestuurders die voor onafhankelijkheid waren.
De schrijver dezes zag een van de genoemden in het rapport, Filip Karma, in Jayapura gekleed in zijn Indonesische bureaucratische uniform trots een grote Papua-vlag op zijn borst dragen. Deze hogere Papua-bestuurders zijn niet de belangrijkste leiders van de onafhankelijkheidsbeweging, maar hun vermelding in Jakarta´s versie van "Papua´s politieke samenzwering" laat duidelijk zien hoe breekbaar de fundering van de Indonesische autoriteit in Papua is. Ermaya Suradinata's memorandum aan de minister van Binnenlandse Zaken pleit voor "onmiddellijke concrete en gepaste" actie om op het ontluikende pro-onafhankelijkheidsklimaat te anticiperen. Het voorziet geleidelijke activiteiten, zowel openlijk als clandestien, zich richtend op een breed spectrum van de Papua-gemeenschap.
De voorgestelde clandestiene activiteiten omvatten, rekruteren, trainen en steunen van pro-Indonesische milities op dorpsniveau. Minder duistere middelen zijn het aanstellen van leiders die Indonesië steunen op regeringsposities op alle niveaus, van dorp tot provincie. Onderscheidingen voor lokale leiders en bevordering van "nationale helden" uit Irian Jaya zijn twee andere suggesties.

Het memorandum onderstreept de behoefte aan consistentie in officiële regeringsstandpunten zodat provinciale bestuurders niet worden verward. Ongetwijfeld verhulde kritiek tegen Gus Dur en zijn ministers.

Op provinciaal niveau voorziet de ontwerpstrategie in het creëren van een gunstiger klimaat door het niveau van materiele welstand in de Papua gemeenschap te verhogen. Dit, zo wordt verwacht, zal de geloofwaardigheid van de regering bevorderen en zal de mensen overhalen Indonesië te steunen. Delen van de aanpak en enkele specifieke maatregelen uit Ermaya´s memorandum lijken van invloed zijn geweest. Een "noodprogramma" van economische hulp komt overeen met het middel van welstandsbevordering. Tot nu toe is 410 miljard rupiah verdeeld op regionaal bestuurlijk niveau; bijna net zo veel als het provinciale budget. Doel hiervan is om sociale en economische ontwikkelingen te ondersteunen. Jakarta bevordert ook duidelijk regionale autonomie, hoewel niet duidelijk is of de implementatie ervan voldoet aan de verwachtingen van de Papua´s. Oud-president B.J. Habibies beleid om de provincie in drie delen op te splitsen, verworpen in het voorstel van de gouverneur over de wetgeving van de autonomie, lijkt op een laag pitje gezet. De gevangenneming en berechting van enkele presidiumleiders en de verzoening met andere leden van de elite belicht ook enkele van de voorstellen. Maar tot nu toe is er weinig aanleiding om te geloven dat het voorstel uit het memorandum om geweld te minimaliseren is verhoord door de veiligheidstroepen in Irian Jaya.

(Bron: Jakarta Post.com, artikel verscheen voor het eerst in ´Inside Indonesia´ nr. 66, juli-september 2001)




naar vorige pagina


Webmaster: Chris P. van der Klauw