Morning Star - officële vlag van West Papua

 

Welkom
Verantwoording
Fotogalerij
Handige Links
Reageer
Gastenboek
De Judas-kus
West Papua in de pers
Prikbord
Bezoekersbijdragen



 


  naar vorige pagina naar volgende pagina

Guus Ramaekers - Een nieuwe start in Seroei - pagina 1

 

Een nieuwe start in Seroei

Eiland Japen

Dit is het eiland Japen waar ik een paar maanden bij het Detachement Algemene Politie te Seroei heb gediend. Met de Beaver van de Kroonduif zoals hier afgebeeld kwam in Seroei aan.Kroonduif Beaver

Met een vlerkprauw werd ik aan land gebracht. Hoofdagent 1ste klas Paul Gross kwam mij aan wal begroeten en samen liepen wij naar de Politie kazerne. Bram Tahaparij was daar de Detachementcommandant. Voor mij was hij geen onbekende. Op het detachement Kota Baroe hebben wij in het jaar 1953 samen gediend, hij in de rang van IvP 2de klas en ik als Posthuiscommandant 2de klas. Nadat ik mij bij hem had aangemeld, bracht Paul Gross mij naar de vrijgezellen woning waar ik ook zou komen te wonen. Het was een eengezinswoning met 3 slaapkamers. Paul vertelde mij bij Zo ga ik elke ochtend naar mijn werkwelke families ik in de kost zou kunnen. En omdat hij bij de familie Astrò eten nam, deed ik dat als nieuwkomer ook maar. Doch 3 maanden later ben ik naar de familie Leisiwal overgegaan.

In dit huis kwam ik in Seroei met twee andere vrijgezellen te wonen. Zo ging ik daar elke ochtend naar mijn werk.

Gedurende de tijd dat ik in Seroei dienst deed, kreeg ik naast de taak van Kazernecommandant ook het magazijn en kantine beheer. Maar als tussendoortje liet Bram het voortgezet onderwijs van de agenten op gebied van exerceren en schietoefeningen houden aan mij over. Ik zelf vond het een prachtig idee van hem. Het deed mij een beetje aan Wasior terugdenken. Want ook daar heb ik dat werk gedaan. Mooi vond ik, dat Bram mij geregeld op patrouille stuurde en ik al gauw het eiland had doorkruist. Dat patrouilleren werd daar meestal met een vlerkprauw gedaan omdat de dorpen aan zee liggen. Landinwaarts zijn geen dorpen. Maar als ik een oversteek van Zuid naar Noord kon maken, deed ik dat lopend.

Gedurende mijn verblijf daar is mij gebleken, dat de bevolking daar nagenoeg dezelfde taal spreekt als de mensen uit de Wandamen. Vooral de dorpelingen uit de omgeving van kampong Ansoes. Met Wasior vergeleken was Seroei als Onderafdelinghoofdplaats groot. De Europese gemeenschap was ook uitgebreider. Vooral de zending was daar goed vertegenwoordigd. Er was ook een ziekenhuis waar een tiental Hollandse verpleegsters en twee artsen werkzaam waren. De NIGIMY was daar met 3 man vertegenwoordigd. Landbouw, Boswezen, Visserij, PTT, RWD, Gouvernements Marine, Douane, Gevangeniswezen, Politie en Bestuur vertegenwoordigen daar het Gouvernement. Voor vrijgezellen is in Seroei werken en wonen niet slecht. Alleen moet je vertier ook zoals elders in Nieuw Guinea zelf maken of opzoeken. Hoewel het in Seroei stukken makkelijker is gezien daar meer mogelijkheden voor handen zijn dan in Wasior. In Wasior is de Hollandse gemeenschap meer een gesloten kliek Terwijl zij in Seroei meer open staan op enkelen na natuurlijk. En zo raakte ik daar ook bevriend met een zekere Ton Jong. Vrijgezel en werkzaam bij de NIGIMY.

Ton Jong

Ton Jong -  Een vrolijke kerel met veel humor en streken.

Reacties op dit artikel via het forum

naar vorige pagina naar volgende pagina

Guus Ramaekers - Een nieuwe start in Seroei - pagina 1